اگزما (درماتیت) مجموعه ای از بیماری های پوستی می باشد:

• درماتیت آتوپیک:

درماتیت آتوپیک (AD) یک بیماری التهابی پوستی مزمن و خارش دار است که معمولا صورت (گونه ها)، گردن، بازوها و پاها را درگیر می کند. معمولا در اوایل دوران نوزادی شروع می شود، اما تعداد قابل توجهی از بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد AD. معمولا. با سطوح بالا ایمونوگلوبولینE همراه است.

علایم:

خارش مداوم یکی از علایم AD است. این بیماری به طور معمول دارای یک دوره متناوب با عود و بهبودی است. به صورت خشکی و ضایعات قرمز و پوسته دار ایجاد می شود که می تواند خفیف و محدود یا شدید و گسترده باشد. اکثر کودکان مبتال به درماتیت اتوپیک دارای پدر و مادری با حساسیت پوستی یا ابریزش بینی می باشند.

درمان:

حدود ۶۰ درصد کودکان مبتال به درماتیت اتوپیک تا ۱۲ سالگی خوب می شوند.

درمان شامل موارد زیر است :

• کرم های مرطوب کننده
• کورتون موضعی
• داروهای سیستمیک
• درماتیت تماسی:

درماتیت تماسی یک التهاب پوستی حاد یا مزمن است که در اثر تماس پوستی با یک عامل شیمیایی، بیولوژیکی یا فیزیکی ایجاد میشود. درماتیت تماسی پس از یک بار یا چندبار تماس با ماده حساسیت زا ایجاد می شود.

درماتیت تماسی تحریک کننده (ICD) در اثر آسیب مستقیم بافتی به دنبال تماس با یک محرک شناخته شده ایجاد می شود .

در مقابل، در درماتیت تماسی آلرژیک، آسیب بافتی توسط مواد آلرژیک از طریق مکانیسمهای ایمونولوژیک انجام میشود .

یک تاریخچه کامل مربوط به تماس در خانه، محل کار و فعالیت های تفریحی برای تشخیص و شناسایی عامل ایجاد کننده ضروری است .

شدت درماتیت از یک وضعیت خفیف و کوتاه مدت تا یک بیماری شدید، مداوم، تهدید کننده شغل احتمالا تهدید کننده زندگی متغیر است. درمان درماتیت تماسی تحریک کننده و درماتیت تماسی آلرژیک با حذف ماده یا مواد آزار دهنده آغاز می شود.

درماتیت تماسی تحریکی (ICD) یک پاسخ غیر اختصاصی و غیر آلرژیک پوست به آسیب مستقیم شیمیایی ناشی از یک عامل اسیب زا است که واسطه های التهاب را عمدتاً از سلولهای اپیدرمی آزاد میکند.

درماتیت تماسی تحریک کننده می تواند حاد یا مزمن باشد .

محرک ها مانند صابون دست که باعث درماتیت تحریک کننده در یک کارمند بیمارستان می شود یا قرار گرفتن در معرض اسید هیدروفلوئوریک در یک کارخانه شیمیایی باشد .

به طور حاد، این التهاب با قرمزی، اریتم، ادم خفیف و پوسته پوسته شدن ظاهر می شود . درماتیت تماسی تحریک کننده مزمن با تیره، زخیم شدن پوست، شقاق یا زخم ظاهر میشود.

دست ها مهم ترین محل درماتیت تماسی تحریک کننده هستند. درماتیت تماسی تحریک کننده ناشی از قرار گرفتن مکرر دستها با آب و صابونها، پاک کنندهها ، حاللها و مواد شوینده می باشد.

درمان درماتیت تماسی تحریکی شامل شناسایی و حذف هر گونه عوامل ایجاد کننده است .

برای درماتیت تماسی تحریکی دست، به افراد توصیه کنید بعد از شستن دست ها با صابون و قبل از خواب از کرم های حاوی سرامید یا نرم کننده های ملایم استفاده کنند.

• آلرژی تماسی حاد:

درماتیت تماسی آلرژیک حاد با پاپول ها و وزیکول های خارش دار روی یک پایه ملتهب و خارشدار مشخص می شود.

افراد مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیک معمولا طی چند روز پس از قرار گرفتن در معرض این بیماری در مناطقی که مستقیما در معرض ماده حساسیتزا قرار داشتند، ایجاد میشوند. با این حال، برخی از آلرژن ها (به عنوان مثال، نئومایسین)، به خوبی به پوست دست نخورده نفوذ می کنند. در چنین مواردی، شروع درماتیت ممکن است تا یک هفته پس از مواجهه به تاخیر بیفتد.

درمان:

درمان قطعی درماتیت تماسی آلرژیک، شناسایی و حذف هر گونه عامل بالقوه است. در غیر این صورت، بیمار در معرض خطر درماتیت مزمن یا عود کننده است.