روزاسه یک بیماری شایع است که با علائم برافروختگی صورت و طیفی از علائم بالینی، از جمله اریتم، تلانژکتازی( ظاهر شدن عروق زیر پوستی)، خشن شدن پوست و یک فوران التهابی پاپولوپوسچولار شبیه آکنه مشخص میشود.
بیماران احتمالاً پس زمینه ای از گرگرفتگی صورت دارند که اغلب مربوط به دوران کودکی یا اوایل نوجوانی است. در بزرگسالی، گرگرفتگی ممکن است به طور فزاینده ای توسط نوشیدنی های گرم، گرما، سرما، احساسات و سایر دلایل تغییرات سریع دمای بدن تشدید شود. برخی از بیماران برافروختگی با الکل را گزارش می کنند.
علائم معمولاً متناوب هستند اما می تواند به تدریج منجر به برافروختگی دائمی پوست شوند و با ایجاد تلانژکتازی دائمی همراه است. علاوه بر این، تعداد کمی از افراد مشکل در چشم ها و تورم صورت را گزارش می کنند.
اریتم و تلانژکتازی متغیر روی گونه ها و پیشانی دیده می شود. پاپول ها و جوش های التهابی ممکن است به طور عمده روی بینی، پیشانی و گونه ها مشاهده شوند. درگیری خارج صورت به طور غیرمعمول روی گردن و قسمت بالایی قفسه سینه رخ می دهد. برجسته بودن غدد سباسه همراه با ایجاد بینی های ضخیم و بد شکل (رینوفیما) در موارد شدید ممکن است مشخص شود. برخلاف آکنه، بیماران معمولاً چربی پوست را گزارش نمی کنند. در عوض، ممکن است خشک شدن و پوسته پوسته شدن را تجربه کنند. لنف ادم چشمی ممکن است برجسته باشد اما ناشایع است. این وضعیت به طور کلی باعث ایجاد زخم نمی شود.
درمان :
قبل از شروع درمان، عوامل محرکی که روزاسه بیمار را تشدید می کنند باید شناسایی شده و در صورت امکان از آنها اجتناب شود. این عوامل ممکن است برای هر بیمار منحصر به فرد باشد. عوامل محرک رایج عبارتند از دمای سرد یا گرم، باد، نوشیدنی های گرم، کافئین، ورزش، غذای تند، الکل، ، محصولات موضعی که پوست را تحریک می کنند یا داروهایی که باعث گرگرفتگی میشوند.
انجام پاکسازی پوست و لیزرهای تهاجمی ممنوع می باشد. استفاده از تونر یا محصولات موضعی بر پایه الکل نباید استفاده شود.
